Szczęście...

Szczęście z dłoni upuściłem

Białe kolory nabierają ciemnej barwy

Nie pozwolę by tak zostało

Zawsze walczyłem...zawalczę i teraz

Nadchodzi coś nowego w moim życiu

Nawet wiersz pisze biały z tej okazji

Potknąłem się teraz czas się podnieść

Wylać więcej potu i dojść do celu

Szczęście jest jak houdini

Pojawia się by po jakimś czasie zniknąć

Martwe przedmioty uśmiechają się do mnie

Tworzą iluzje że to one zapewnią mi prawdziwe szczęście

To stan człowieka który zmienia coś w życiu

Nie wychodzi mu tak jakby sobie tego życzył

Nie chcę popaść w depresję

Jest ciężko ale będzie dobrze

Szczęście jest jak blask słońca

Nie może być przez cały dzień

Wiem że na mecie mojego celu czeka sukces

A ten uśmiech będzie szczery a nie wymuszony