Wędruje od Markury, aż po Neptun.
Oddając się w całości galaktyki pięknu.
Dostrzegam nawet najmniejszą materie.
Rozum tylko cząstkę świata obejmie.
Ziemia jest zbyt mała. Została przeludniona.
Ludzie są pewni, że mogą cudów dokonać.
Na nic, kiedy żyją tak egocentrycznie.
A drugi człowiek istnieje tylko teoretyczne.
W poezji nie można już niczego wymyślić ?
Co za bzdury ! Trzeba istotne rzeczy przybliżyć.
Zatroskani jedynie w osobistych kompleksach.
Na piękno w sztuce nie mają miejsca.
Czasem nie wystarcza stąpanie twardo po ziemi.
Niestety to już nic na lepsze nie zmieni.
To nie przypadek, że chadzam po planetach.
Pierwszy w galaktyce. Astronauta- poeta.
Skreślam twórców zamiłowanych w geodezji.
Trzeba czegoś więcej. Na was nie ma miejsca w poezji.
Naginam czasoprzestrzeń. Przechodzę przez wymiar.
Pamiętaj ! Ziemia to nie jest planeta jedyna.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz